XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Honen egituraren gehien ikuturiko gairik handienak, prefazio eta kanon berrietaz gainera, hauek dira: 1. Mezaren betiko zatian, beren muina gordeaz, ritu batzuk erreztuak izan dira.
Batez ere, aldaketa hau eskaintzan, ogi-zatitzean eta jaunartzean egin da.
2. Irakurgaietan. Igandeetarako irakurgaiak hiru urteko aldirako banatuak izan dira.
Igande eta jaiegunetan, epistola eta ebanjelioaren aurretik Itun Zaharreko, edo pazko garaian Apostoluen Eginetakoa, irakurgai bat ipini da.
Horrela salbazio misterioaren aurrerapen etengabea hobekigo azalduko zaigu.
Aste-egunetarako ere, osotuko da beste Idazteunetik harturiko irakurgai sail bat.
3. Hoiezaz gainera, garaieko liturji bereizian, sainduen bereizi eta guzietarikoan, meza ritualetan eta jaiera edo aukerako mezetan ere aldaketa batzuk izan dira.
Batez ere, gaur eguneko beharrei erantzun dezaieteken otoitz berriak sortzeak bereiziki lan eman du. (Ikus
Ezkontzako ritua aberatsagoa atera da, eta ezkonduen emaitzen esan-nahia argiago azaltzen da.
Meza hauek antolatzeko arrazoi batzuk azaltzen ditu: - giza-talde bakoitzak badu bere hizkera bereizia; ez bakarrik etnia edo mintzaira sailak, bainan, bai-ta herri bateko gizarte kategori bakoitzak ere.
- Gizarte-alkartasun batzuek ideal berdinean, lan berdinetan, - antzeko preokupazioetan esku hartzen dute, eta batean beren alkar-bizitza Jaunari agirian eskaini eta beren alkartearen bihotzean Jaunaren presentzia eukaristiaren bitartez adierazi beharrean daude.